Losy pasażerów i załogi, którzy przekroczyli Atlantyk na pokładzie Titanica.

14 kwietnia 1912 roku transatlantycki liniowiec Titanic uderzył w górę lodową na północnym Atlantyku.

Na pokładzie było ponad 2 tysiące pasażerów i członków załogi, tylko 712 zdołało uciec.

Joseph Dawson Tak czy inaczej, pewne informacje są znane o prawie wszystkich pasażerach i członkach załogi legendarnego statku. Oczywiście reżyser Titanica James Cameron przestudiował archiwa.

Jednak wielokrotnie powtarzał, że główni bohaterowie - Jack Dawson i Rose Dewitt Bukater są fikcyjni. Mimo to po wydaniu obrazu zaczęły pojawiać się podobieństwa między historiami bohaterów a prawdziwymi pasażerami liniowca.

Tak więc na liście ofiar znalazł się 23-letni strażak Joseph Dawson. I choć reżyser stwierdził, że w momencie pisania scenariusza nie wiedział nic o istnieniu prawdziwego Dawsona i nie można go uznać za pierwowzór bohatera Leonarda DiCaprio, fani nadal przynoszą kwiaty na grób zmarłego członka załogi.

Titanic przyciągnął Josepha przede wszystkim ze względów finansowych, ponieważ załoga transatlantyckich liniowców otrzymywała dobre pieniądze. Ponadto otrzymał zaświadczenie o czasowym zwolnieniu z armii brytyjskiej i po wysłuchaniu opowieści swojego towarzysza, Arthura Johna Priesta, zdecydował się zmienić zawód.

Wraz z tym samym Kapłanem, którego siostra została później żoną Dawsona, najpierw popłynął statkiem Majestic, a następnie Titanicem. Przyjmuje się, że w momencie katastrofy Dawson, wydostawszy się z maszynowni, nie zdążył wsiąść do łodzi, wskoczył do wody i zginął.

Przez długi czas na nagrobku Józefa pochowanym w kanadyjskim mieście Halifax inicjały „J. Dawson. " Z tego powodu wielu fanów filmu uważało, że to właśnie tutaj leży ciało prawdziwego Jacka Dawsona.

Emilio Portaluppi i Madeleine Astor

Kolejny pasażer Titanica, uważany za prototyp głównego bohatera. Włoski Emilio Portaluppi pracował jako artysta. Miał ze sobą portret podpisany przez Giuseppe Garibaldiego, który zaginął podczas katastrofy.

Wypadek pomógł dostać się na pokład liniowca Portaluppi: na krótko przed wypłynięciem statku wygrał bilet drugiej klasy. Na pokładzie Titanica Emilio zakochał się w zamożnej zamężnej kobiecie Madeleine Astor, która towarzyszyła mężowi w podróży.

Według niektórych włoskich badaczy pewnego wieczoru Madeleine została zaproszona przez Potaluppiego na obiad, po czym rozpoczęli romans. Emilio i Madeleine przeżyli, ale nigdy więcej się nie spotkali. W tym samym czasie zmarł mąż Madeleine, milioner John Jacob Astor IV: wsadził żonę do łodzi, a on i jego sługa pozostali na tonącym statku.

John Edward Smith

Kapitan John Edward Smith przed Titanicem kierował załogami dużych liniowców i parowców. Chociaż rzadko kwestionowano jego doświadczenie i umiejętności, podczas rejsów na jego statkach często dochodziło do nieprzyjemnych incydentów.

Republika osiadła na mieliźnie w 1889 roku, cztery lata później wybuchł pożar na dużym transatlantyckim liniowcu Majestic, aw 1911 rok doszło do zderzenia między okrętem Olympic a sterowanym przez nią okrętem wojennym Hawk, by wymienić tylko kilka z incydentów.

Dowództwo Titanica miało być jego ostatnią dużą podróżą przed przejściem na emeryturę. Smith był uważany za bardzo krnąbrnego, odważnego i upartego kapitana, a te cechy pomogły mu zdobyć szacunek załogi. Jednak wielu ekspertów zgadza się, że katastrofa statku była przede wszystkim winą kapitana.

Niektórzy mówią, że zignorował ostrzeżenia i nie zwolnił, aby zmienić kurs w czasie i ominąć niebezpieczne odcinki trasy. Inni mówią, że w noc zderzenia spał w kabinie i prawie nie był zaangażowany w ewakuację pasażerów. Historycy wciąż rozważają kilka możliwych okoliczności śmierci Smitha: od spotkania śmierci na mostku kapitańskim i próby uratowania dziecka po niemożność wejścia do łodzi z powodu złości zgromadzonych w niej ludzi.

Małżonkowie Strauss

Był na „Titanicu” i jego własnej historii miłosnej, wartych adaptacji. Małżonkowie Ida i Isidor Strauss wracali do domu statkiem po europejskich wakacjach. Z relacji potomków pary Straussów wynika, że ​​związek między mężem i żoną był bardzo silny i ciepły: nie rozstali się w domu, a nawet podczas tygodniowych podróży służbowych wysyłali sobie nawzajem listy.

Kiedy doszło do kolizji, Ida, podobnie jak wszystkie kobiety na statku, została poproszona o wejście na pokład łodzi ratunkowej. Znaleziono miejsce dla Isidora, ale nie skorzystał z oferowanego mu przywileju.

Domyślając się, że jego żona nie odpłynie bez niego, udawał, że wsiada do łodzi. Ale sztuczka się nie powiodła i Ida została z nim na statku, oddając swoje miejsce służącej i oddając jej futro. Żona spotkała śmierć w swojej chacie, trzymając się za ręce.

Rodzina Dean

Małżonkowie Bertram Frank Dean i Georgette Eva Light płynęli statkiem z dwójką dzieci: najmłodsza Millvina miała zaledwie dwa miesiące, a jej brat Bertram Ver Dean miał rok. Podczas zderzenia głowa rodziny opuściła kabinę, aby zbadać sytuację.

Dowiedziawszy się, co się stało i zabierając dzieci i swoją żonę, zabrał ich na pokład, aby usiedli w szalupie ratunkowej. Dzięki szybkości Bertrama jego rodzinie udało się znaleźć się wśród pierwszych pasażerów trzeciej klasy na łodzi. On sam pozostał na statku i zatonął na dnie z liniowcem.

Millwina żyła 97 lat i zmarła jako ostatnia z tych, którzy byli na Titanicu. Sława przyszła do niej i jej brata, gdy oboje mieli około 70 lat. Bertram zginął w 1992 roku w wypadku samochodowym.

Stało się to 14 kwietnia - w 80. rocznicę katastrofy. Sama Millwina po latach była zmuszona sprzedać wartości rodzinne, aby zapłacić za leczenie i opiekę medyczną. Zmarła 31 maja 2009 roku, w 98. rocznicę wystrzelenia Titanica.

Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na kolezanka.com