„Kiedy miał się wspinać na kolejną wydmę, jego serce szepnęło mu: „Nie zapominaj jednak, że twoje serce jest tam, gdzie twój skarb” - Paulo Coelho.
Według starej hinduskiej legendy kiedyś wszyscy ludzie byli bogami, ale oni tak bardzo rozkoszowali się swoją boskością, że Brahma, bóg, stwórca świata, postanowił odebrać im ten dar i schować go w miejscu, w którym nikt nie mógłby go znaleźć. Dokładnie mówiąc, nikt nie mógłby znaleźć to miejsce bez pomocy innych bogów.
„Zakopmy ludzką boskość głęboko w ziemi” - zaoferowali doradcy.
Brahma odpowiedział: „Nie, to jest zły pomysł, ponieważ wtedy ludzie zaczną kopać ziemię i znajda ją”.
Bogowie powiedzieli: „Dobrze, zatopmy ją na dnie najgłębszego oceanu”.
Popularne wiadomości teraz
Brahma odpowiedział: „Nie, to również nie ma sensu, ponieważ nauczą się nurkować i w końcu znajdą ja”.
Wtedy bogowie zapytali: „A może schować ja na szczycie najbardziej nieprzystępnej góry, w najdalszym zakątku Ziemi?”
Brahma ponownie pokiwał przecząco głową. „Nie, to też nie zadziała, ponieważ w końcu będą wspinać się na każdą górę, wspinać się na każdy szczyt, przeszukiwać każdą ukrytą jaskinię i znajda i opanują swoją boskość”.
Bogowie byli już bardzo zirytowani. Oni bezradnie rozłożyli ręce, aby pokazać, że się poddają. "Nie ma dla niej miejsca na tym świecie!”- zaczęli narzekać bogowie. Gdziekolwiek schowamy ludzką boskość, ludzie ją znajdą”.
Brahma zamilkł i zamyślił się. Przez dość długi czas nie powiedział ani słowa, głęboko pogrążony we własnych myślach. W końcu spojrzał na innych bogów i iskra błysnęła w jego oczach. „Oto co zrobimy” - powiedział. „Schowamy ich boskość w miejscu, które oni zazwyczaj ignorują – w samym centrum ich własnej istoty”.
Bogowie bardzo się ucieszyli. Ależ oczywiście! To było idealne miejsce! Wszyscy zgodzili się na to i schowali tam ludzka boskość”.
Minęły wieki, ale ludzie wciąż desperacko szukają ja: podróżują, kopią, nurkują, wspinają się na szczyty i badają każdy centymetr planety, próbując znaleźć to, co ich zdaniem, oni kiedyś stracili...
