Babcia nie mogła powstrzymać łez. Na progu stała torba z ubraniami. Wnuk wspiął się w jej ramiona, owinął ręce wokół jej szyi i płakał

To było pięć lat temu. Często jeździł tam w delegacje, a później poznał Martę. Była zwyczajną dziewczyną, niczym specjalnym, po prostu taką, jakiej szukał za każdym razem, gdy był w podróży służbowej, żeby nie być sam i móc się zabawić. I co w tym złego? Był singlem, mógł sobie na to pozwolić.

Marta zakochała się w nim i to od pierwszego wejrzenia, myśląc, że to ten jedyny dla niej. Minęło jednak kilka tygodni i Adam wrócił do rodzinnego miasta, mimo że obiecał Marcie góry złota.

Minęły kolejne trzy lata i Adam zdecydował się związać węzłem małżeńskim z Larą, córką właściciela firmy. W tamtym czasie nie było jasne, czy naprawdę kocha tę dziewczynę, czy robi to dla niej.

Z czasem naprawdę przestał interesować się innymi dziewczynami, przestał wychodzić i prawdopodobnie naprawdę się zakochał. Zaczęli planować dziecko, ale nic z tego nie wyszło. Później Lara otrzymała straszną diagnozę - nie będzie mogła mieć dzieci.

Mąż był rozczarowany, ale wspierał żonę we wszystkim. Pewnego dnia Adam otrzymał telefon od władz opieki społecznej i powiedziano mu, że ma syna i może go adoptować.

Mężczyzna powiedział o tym Larze, a ona nie zrobiła sceny, ale po cichu ubrała się i powiedziała, że nie może zostawić chłopca, nie może zrobić wszystkiego. Adam był wpisany jako ojciec w akcie urodzenia i tak go znaleźli.

Poszli odebrać dziecko... Chłopiec przytulił się do starszej kobiety, płacząc i prosząc, by go nie puszczała.

Adam zrozumiał, że nie może tak oderwać dziecka od rodziny, potrzebował syna, by się do nich przyzwyczaił. Lara stała i przyglądała się tej scenie, a potem chwyciła Adama za rękę i zaproponowała, że zabierze go i jego babcię, aby zamieszkali z nimi i stali się dużą i szczęśliwą rodziną.

Mieszkają razem już od dwóch lat, babcia przeszła leczenie i teraz jest naprawdę lepiej, chłopiec nazywa Adama i Larę swoimi rodzicami i są naprawdę bardzo szczęśliwi.