Trzydzieści sześć lat przeżyłem w małżeństwie z moją żoną i do niedawna nie miałem na co narzekać.

Nie powiem, że nasz związek był wzorcowy, ale zawsze potrafiliśmy się słuchać nawzajem i otwarcie mówić o tym, co nas martwi lub nie podoba się.

Od czasu, gdy Maria odeszła z pracy, nie poznaję swojej żony. Przez całe życie pracowała w szkole.

Codziennie to samo. Wracała z pracy, szybko przygotowywała jedzenie i zabierała się za swoje książki. To sprawdzała zeszyty, to przygotowywała się do lekcji, to jakieś tam kursy przechodziła.

Krótko mówiąc, nie mieszałem się w to i wiedziałem, że nie można przeszkadzać Marii.

Popularne wiadomości teraz

Kamil Sipowicz i jego młodsza o 30 lat żona Sylwia Sipowicz się rozwiedli. 30-latka ujawnia. "Wzięłam na swoje barki zbyt wiele"

Świat muzyki w żałobie. Odszedł Krzysztof Olesiński, członek kultowego zespołu Maanam

Zespół chorobowy został nazwany imieniem chłopca, który urodził się z bardzo rzadką anomalią

Pyszny domowy chleb z chrupiącą skórką z piekarnika – idealny przepis na czas kwarantanny!

Na początku byłem zły, bo czułem się na drugim planie. Ciągle praca, uczniowie, rodzice. Wszyscy do niej dzwonią, wyrywają z różnych stron, a tu jeszcze ja z moimi pretensjami.

Wiele się kłóciliśmy, zanim zrozumiałem, że taka jest jej natura – idealistka. Chce wszystkim i wszędzie pomagać. Może za to pokochałem ją jeszcze bardziej.

Zapał do pracy osłabł, kiedy sama została matką. Macierzyństwo uspokoiło Marię i jakby otworzyło jej oczy, że poza pracą jest też rodzina, która jej potrzebuje.

Tak udało nam się znaleźć złoty środek i więcej się nie kłóciliśmy.

A tu nagle, jak grom z jasnego nieba, wiadomość, że żona straciła pracę. Ale brzmi to bardzo ładnie: „Przeszła na zasłużoną emeryturę”.

Szczerze mówiąc, Marię delikatnie poproszono, by ustąpiła miejsca młodszym kadrom.

Teraz całą swoją nagromadzoną energię stara się spożytkować w domu.

Zrobiła przestawienie mebli, zaczęła remont, przejrzała wszystkie nasze rzeczy i wzięła się za książki.

Codziennie za coś dostaję reprymendę, a powody do kłótni są tak śmieszne, że czasami zastanawiam się, jak można z takiej drobnostki zrobić wielki problem.

Ostatnio złapałem się na myśli, że nie chcę wracać do domu, bo czeka tam na mnie zła i niezadowolona żona.

Rozmawiałem już z córką i prosiłem ją, żeby jakoś porozmawiała z mamą i zaproponowała jej jakieś ciekawe zajęcie. Nie zadziałało.

Może moglibyście doradzić, co z nią zrobić?