"Surowo zapytałam kochankę mojego męża, czy wie, co się stało z jej poprzedniczką. Kiedy zobaczyłam strach na jej twarzy, wróciłam do domu": Polka

Mój mąż jest wspaniały, bardzo odnoszący sukcesy, i wiem, że ludzie szanują go nie tylko jako specjalistę, ale także jako dobrego kierownika.

Adam, mój mąż, jest bardzo punktualny i wszystko u niego jest dobrze zorganizowane.

Kochałam Adama naprawdę. W dniu, kiedy wychodziłam za niego za mąż, czułam się najszczęśliwszą osobą na świecie. Martwiłam się tylko, żeby wszystko poszło dobrze.

Dzień przed ślubem przeglądałam wszystkie możliwe strony z przesądami i wierzeniami. „Oby nic się nie wydarzyło!” – powtarzałam w myślach, zamiast po prostu się zrelaksować i cieszyć się chwilą.

W dniu naszego ślubu faktycznie nic się nie wydarzyło. Odetchnęłam dopiero, kiedy zdjęłam suknię ślubną i spokojnie poszłam do męża, by pomóc mu przeliczać pieniądze otrzymane w prezencie.

Moje niepokoje dopadły mnie trzy lata po ślubie. Nie wiem, jak to jest, że kobieta wyczuwa, że między nią a jej mężem pojawił się ktoś trzeci, ale naprawdę tak było. Adam wrócił do domu, jak zwykle, na czas, w dobrym nastroju. Cmoknął mnie w policzek i zapytał, co jest na kolację.

Jego koszula była wyprasowana, ubranie nie pachniało niczym obcym. Kiedy Adam brał prysznic, sprawdziłam jego telefon, wiadomości, połączenia przychodzące i wychodzące – nic podejrzanego.

Nawet zajrzałam na jego e-mail, ale tam były tylko wiadomości służbowe. Zjedliśmy kolację, omówiliśmy plany na weekend, opowiedzieliśmy sobie, jak minął dzień. Wszystko było jak zwykle. Jednak to niepokojące uczucie nie opuszczało mnie. „On ma kogoś innego” – była to moja ostatnia myśl przed zaśnięciem.

W czwartek, podczas przerwy obiadowej, Adam wpadł do mojej pracy, żeby poinformować mnie, że wyjeżdża na pilny wyjazd służbowy i wróci dopiero we wtorek. Dużo ważnych spotkań i negocjacji.

To było dokładnie to, czego potrzebowałam. Korzystając z przerwy, pobiegłam do biura męża. Jego sekretarka, Diana, uprzejmie poinformowała, że się minęliśmy. Wiedziałam, że Diana lubi plotkować, więc zaprosiłam ją na obiad. Nie mogła przecież odmówić żonie swojego szefa.

Na początku rozmawiałyśmy o drobiazgach. Kiedy dziewczyna się nie spodziewała, wypaliłam, że wiem o Adamie i jego kochance. Diana złapała przynętę i sama opowiedziała mi wszystko. Jak to się zaczęło, gdzie się spotykają, kim ona jest, a nawet podała mi jej adres domowy.

Okazało się, że moją rywalką jest jego nowa zastępczyni. Teraz wszystko było jasne – dlaczego nie spóźnia się do domu i nie znika. Swoje miłosne igraszki urządzają bezpośrednio w pracy.

Kiedy Adam faktycznie przebywał na wyjeździe, odwiedziłam tę kobietę. Marina wynajmowała mieszkanie w niezbyt dobrej dzielnicy naszego miasta. Drzwi otworzyła mi sympatyczna blondynka w krótkim szlafroku i puchatych kapciach.

– Czy mogę pani jakoś pomóc? – zapytała z uśmiechem na twarzy.

Nie czekałam na zaproszenie i sama wepchnęłam się do mieszkania. Gdy właścicielka protestowała, zdążyłam ocenić ubogość jej wnętrza. Kiedy Marina zagroziła policją, zaczęłam mówić:

– Wiesz, co się stało z poprzednią kochanką mojego męża?

Zrozumiała, kim jestem i dlaczego przyszłam.

– Nie wiem – odpowiedziała cicho, nie podnosząc wzroku.

– Właśnie o to chodzi, kochanie, nikt poza mną tego nie wie. Chcesz podzielić jej los?

Marina przestraszyła się. Widziałam, jak jej ciało pokryło się gęsią skórką, a ona sama stała w wyraźnym napięciu. Na mojej twarzy pojawił się uśmiech. To był dokładnie ten efekt, na którym mi zależało.

– Tak myślałam. Masz czas do weekendu, żeby zniknąć z naszego życia... – odwróciłam się na obcasach i poszłam do wyjścia, „przypadkowo” strącając wazon z kwiatami stojący na stoliku. Dźwięk tłuczonego szkła przyniósł mi ulgę i ogromną satysfakcję.

Wraz z Adamem do naszego domu wróciła również moja pewność siebie, że teraz wszystko będzie dobrze. Między nami już nikogo nie ma, ale na jak długo? Nieważne – ten mężczyzna może należeć tylko do mnie i nikogo innego. Zrobię wszystko, co możliwe i niemożliwe, żebyśmy razem doczekali starości."

Pisaliśmy również o: "Trzymałam porcelanowy serwis przez 22 lata, czekałam na wyjątkowy dzień. Wczoraj córka przekazała mi wspaniałą wiadomość i wypiliśmy herbatę": mama

Może zainteresuje:  „Zbieramy pieniądze na mieszkanie. A moja teściowa oszukuje, prosząc syna o pieniądze na leczenie, choć ich nie potrzebuje, a on wierzy”: żona

Przypominamy:  "Rodzice zaplanowali całe moje życie beze mnie a ja uciekłam od nich przed propozycją małżeństwa z przyjacielem. Mam już dziecko i trudny wybór": mama