Jeśli ciągle pomagasz młodym ludziom, nie będą mieli motywacji, by iść dalej i osiągnąć coś w tym życiu.
Tego lata mój syn poślubi swoją dziewczynę. Żadne z nich nie ma jeszcze pracy, więc naturalnie nie stać ich na wynajęcie mieszkania, nie mówiąc już o kredycie hipotecznym.
І teraz stanęli przed ogromnym pytaniem - gdzie mieszkać? Dla rodziny synowej mieszkanie z nimi w ogóle nie wchodzi w grę: cała rodzina, łącznie z dziadkami, mieszka w dwupokojowym mieszkaniu.
Z niecierpliwością czekają, aż córka zrobi dla nich miejsce. Mój mąż natychmiast zaproponował, że udostępni młodym ludziom nasze jednopokojowe mieszkanie. Mamy mieszkanie, które wynajmuję, aby zarobić dodatkowe pieniądze.
Dochód z tego mieszkania jest niewielki, ale wystarczy nam na starość. Wszyscy moi krewni nalegają, abym wyrzucił lokatorów z domu i wprowadził do niego mojego syna.
„A potem wydarzyło się coś romantycznego. W wieku 45 lat zakochałam się w mężczyźnie starszym o 14 lat. Ale najdziwniejsze – moja ciąża.” Z życia
"Bardzo mi niezręcznie prosić panią o przysługę. Ale od kilku dni nic nie jadłem. Czy mogłaby pani kupić mi bułkę i wodę"– zapytał mężczyzna."Z życia
"Nie słuchała, upadła na ziemię, machała nogami i krzyczała, że chce lalkę. Matka poczerwieniała ze wstydu, błagała córkę ale to nic nie dało":z życia
"Kochana, nigdy Ci nie mówiłem, ale to mieszkanie mojej matki. Przekazała mi je, ale prawnie wszystko jest jej. Jak mogę nie wpuścić jej." Z życia
Ale skoro mają problemy z mieszkaniem, to po co się spieszyć ze ślubem? Czy nie byłoby lepiej dla wszystkich, gdyby najpierw stanęli na nogi, a potem założyli rodzinę?
No dobrze, jeśli pozwolę im przez jakiś czas mieszkać w moim mieszkaniu, jak mogę ich wyrzucić? A co jeśli będą mieli dziecko? Nie zrobiłbym tego swojemu wnukowi, prawda?
Poza tym trzeba myśleć o przyszłości. Teraz mój mąż i ja pracujemy, starcza nam na życie, ale co będzie za pięć do dziesięciu lat, kiedy zostaniemy grzecznie poproszeni o przejście na emeryturę?
W oczach wszystkich moich krewnych jestem złą osobą i złą matką. Ale ja myślę o mojej rodzinie!