Wojciech wrócił do rodzinnego miasteczka. Wiele lat temu mężczyzna wyruszył w świat w poszukiwaniu lepszego życia: „Maria, to ty”

Wtedy był młodym specjalistą, który marzył o wielkiej fortunie i udanej karierze.

Patrząc przez okno samochodu na te małe domki i znajome uliczki, mężczyzna zanurzył się w swojej młodości.

Pamiętał tamte dni, jakby to było wczoraj. Chociaż wiele się zmieniło. I cóż mogę powiedzieć, on sam się zmienił.

Teraz jest dorosłym człowiekiem sukcesu, właścicielem wiodącej na rynku firmy budowlanej. Ma wszystko, o czym kiedykolwiek marzył. A teraz przyjechał tu z nowym projektem.

Wojciech powiedział swojemu zastępcy, że jego pierwsza miłość wciąż tu jest. Żałuje, że nigdy do nikogo innego nie czuł takiej namiętności jak do Marii. Tego dnia odprowadzała go ze łzami w oczach, długo płakała, a on z kolei obiecał, że na pewno po nią wróci.

Zastępca zapytał, dlaczego Wojciech nie może jej przyjąć z powrotem, a on spojrzał smutno i ciężko westchnął, po prostu pogrążył się w pracy i przestał o niej myśleć.

Wtedy myślał, że miłość przeszkodzi mu w osiągnięciu sukcesu, ale teraz zdaje sobie sprawę, jak bardzo się mylił. W ostatnich latach naprawdę dużo myślał o Marii. Minęło tyle czasu, a on wciąż pamięta jej zapach, jej dociekliwe spojrzenie i promienny uśmiech...

Samochód Wojciecha dotarł na miejsce przyszłej budowy, a następnie udał się do hotelu. Niezależnie od tego, czy była to długa podróż, czy napięty harmonogram, wieczorem Wojciech źle się poczuł. Zastępca wezwał lekarza, który poradził mu, by udał się do szpitala regionalnego, gdzie będzie można postawić diagnozę.

W szpitalu pojawił się dyżurny terapeuta. Młoda kobieta po trzydziestce dobrze przyjrzała się mężczyźnie, a następnie zaczęła mierzyć mu ciśnienie krwi. Wojciech poczuł się lepiej i spojrzał na lekarkę, gdy poczuł się lepiej, była to Maria.

Lekarka poprosiła go, aby się nie martwił i powiedziała mu, że to nie Maria.

To naprawdę nie była Maria, lekarka miała na imię Natalia. W tym momencie zastępca zaczął się oburzać, ale Natalia pospieszyła go uspokoić. Powiedziała, że Wojciech ma się nie martwić, nic mu nie będzie, a zastępca ma poczekać na korytarzu.

Po czym Wojciech wrócił do swojej pracy. Lekarz zapytał, skąd pacjent zna Marię. Wojciech odpowiedział, że był jej kolegą z klasy, pochodzili z tego samego miasta.

Wtedy Natalia powiedziała mu, że Maria była jej matką, z którą była niesamowicie podobna. Powiedziała również, że jej matka nadal mieszka w swoim rodzinnym mieście z mężem i ma troje dzieci.

Następnego dnia Wojciech został wypisany ze szpitala i natychmiast wrócił do rodzinnego miasta, mimo że miał wrócić do stolicy, gdzie czekała na niego młoda żona i syn. Ale wspomnienia go prześladowały i postanowił za wszelką cenę odnaleźć swoją pierwszą miłość.

Poznał Marię w lokalnym ośrodku zdrowia, gdzie pracowała jako pielęgniarka. Każdy, zwłaszcza ktoś, kogo rzadko się widuje, może się bardzo zmienić przez lata, odkąd Wojciech nie widział Marii, ale oczy zdradzają osobę. Od razu się rozpoznali i długo rozmawiali, choć Wojciech unikał pytania, dlaczego nie dotrzymał obietnicy i jej nie zabrał.

Wojciech zapytał Marię, czy Natalia jest jego córką. Kobieta zaprzeczyła temu faktowi, zarzuciła mu, że nie pisał do niej ani nie dzwonił, więc wyszła za mąż za dobrego człowieka, aby uniknąć bycia prostytutką. Później urodziłam dziecko. Natalia jest córką jej męża.

Później Wojciech wyjechał, a przyjaciółka Marii, Katarzyna, przyszła do przychodni i zapytała ją, czy powiedziała mu, że Natalia jest jego córką.

Maria oczywiście jej nie powiedziała, a szkoda, bo Wojciech miał dużo pieniędzy i żyłoby im się dobrze.

Marta niczego od niego nie potrzebuje. Mieszka z mężem w ładnym, przytulnym domu. Nasze dzieci są dorosłe, każde z nich ma wykształcenie i dobrą pracę. Natalia pracuje w najlepszej klinice w całym regionie.

Co on mógłby jej dać? Nic, bo gdyby chciał, wróciłby wtedy i mógł zapytać, co u Marii. Ale mógł coś zabrać — spokój i harmonię w rodzinie. To bogaty człowiek, przyzwyczajony do manipulowania innymi.

Katarzyna uważa, że Natalia ma prawo wiedzieć.

Maria spokojnie powiedziała, że jej córka wie o wszystkim, a ona jej na to, że to jej prawo powiedzieć lub nie, że jest jego córką.

Córka powiedziała, że miała tylko jednego prawdziwego ojca — obecnego męża Marii. Dbał i troszczył się o nią od urodzenia, wychował ją, wykształcił i nigdy nie robił jej żadnych wyrzutów.

Paweł nigdy nie rozróżniał dzieci i dawał im wszystko, czego potrzebowały. Tak, nic nie powiedziała Wojciechowi i Maria też będzie milczeć. Każdy z nas ma swoje życie i nie powinniśmy wracać do przeszłości.

Po tej rozmowie Maria zaczęła szykować się do powrotu do domu, jej oczy błyszczały prawdziwym kobiecym szczęściem, szczerym i bezinteresownym.