W starym domu na parterze mieszka stara, stara babcia. Nie chodzi nawet o jednej lasce, ale o dwóch. Ale chodzi, mimo że ma około dziewięćdziesięciu lat.
A ze starości stała się mała, pochylona, ale jej oczy wyglądają wesoło i żywo. Niebieskie oczy, jak u dziewczynki. I okrągły kapelusz z gumką, jak u dziewczynki.
Pod oknem przechadzają się koty. Ktoś dawno temu zrobił domek dla kotów, takie półki z pudełkami. Podwórka są tu duże, przestronne, zielone latem i zaśnieżone zimą. A koty biegają dookoła, nikomu nie przeszkadzają. Przychodzą do domu jeść i spać.
Ta starsza pani również mieszka w tym domu od dawna. Kiedyś spotkało ją nieszczęście: zmarł jej mąż, a potem syn. I musiała sprzedać duże mieszkanie w centrum - zachorowała. Potrzebowała pieniędzy na leczenie. A nie było jak zapłacić za duże mieszkanie. Wtedy staruszka była tylko staruszką. A to były okrutne i straszne czasy, nie chcę pamiętać.
Oszukali ją. Nie dali jej pieniędzy. Przenieśli ją do starego domu, do malutkiego mieszkania. A ona nie mogła nawet normalnie chodzić, tylko do kuchni i do toalety, przepraszam, wcześniej była słaba.
Płakała przy oknie. I zobaczyła dom kota. To znaczy, widziała go wcześniej, ale naprawdę zobaczyła go, kiedy płakała przez długi czas. I zobaczyła koty, rude i białe. Koty miauczały żałośnie, prosząc o jedzenie. Ale nawet wtedy niektórzy ludzie nie mieli nic do jedzenia...
Popularne wiadomości teraz
Nalała mleka do miski i zaniosła kotom. Jakoś dotarła do domu. Koty ochoczo chłeptały mleko, potrzebowały go. A kobieta na to patrzyła. Zaczęła dzielić się skąpym jedzeniem, chodzić do sklepu po szpitalu i kupować lody. Albo trochę mleka. Robiła sobie zupę i nalewała ją kotom.
W ten sposób zaczęła wracać do życia. A życzliwi ludzie podchodzili i przynosili kotom jedzenie. Rozmawialiśmy o życiu, zwierzętach, aniołach, cenach, pogodzie, o wszystkim. Ktoś doradził środki ludowe - najprostsze i najbardziej nieszkodliwe. Ktoś dał mi namiary na dobrego lekarza, do którego można było pójść za darmo. Ktoś dał jedzenie nie tylko kotom, ale też leczył moją żonę. Przychodzili ludzie starsi, młodzi, dzieci...
Koty były szczęśliwe, te rude i białe. A potem przyszedł szary. I pręgowany kot też przyszedł jeść. Kwitły bzy, kwitła akacja, pachniał jaśmin. Czułam go w mieszkaniu na pierwszym piętrze. I życie wróciło. Moje zdrowie się poprawiło. Pojawili się przyjaciele!
A kobieta zaczęła żyć dalej. Znalazła pracę w pobliżu, a po pracy pędziła do swojego kociego domu. Ani się spostrzegła, jak wyzdrowiała...
Starsza pani opowiedziała mi tę historię. Była miłą, pulchną kobietą - pracownikiem socjalnym, tak się przedstawiła. Pracownicy socjalni odwiedzają starszych ludzi. Przynoszą też jedzenie dla kotów; teraz jest go bardzo dużo! Życie się zmieniło.
Życie może się zmienić. Najważniejsze to żyć dalej. A żeby dalej żyć, trzeba znaleźć coś, dla czego można to robić. Trzeba znaleźć opiekę i pracę, nawet jeśli jest to dziwne. Ale ludzie też są dziwnie ułożeni.
A inne koty żyją w kocim domu od dawna. Wszystko się zmienia. Ale dom nadal stoi! Został naprawiony i przebudowany, a teraz jest silny i przytulny. Sąsiedzi zrobili wszystko, co w ich mocy dla starszej pani. I dla własnego dobra. Bo wszystko dobre, co robimy dla innych, robimy dla siebie. Tak to właśnie działa.
Pisaliśmy również o: "Wybaczyłam mojemu ojcu, który zostawił moją matkę i mnie, mimo że było to dwadzieścia lat temu, a ona wciąż była na mnie zła"
Może zainteresuje: "Twoim zadaniem jest siedzenie z dziećmi i zajmowanie się domem, a nie robisz nawet połowy tego: powiedział mi mój mąż"
Przypominamy: "Mój mąż odmawia płacenia za edukację mojego syna, mówiąc, że płaci za swoją córkę: to twój problem i problem twojego byłego"
