Najbardziej agresywne i nieustraszone zwierzę na świecie (13 zdjęć)

Długość jego ciała rzadko przekracza 70 cm, a waga – 15 kg. Wysokość tego zwierzęcia wynosi ok. 30 cm, a długość ogona nie przekracza 24 cm.

Sposób życia tego zwierzęcia jest mało zbadany. Dlatego informacje o oczekiwanej długości życia nie są wystarczająco dokładne ani wiarygodne.

O jakim zwierzęciu mowa? Chodzi o ratla miodożernego. Oto kilka ciekawych faktów na temat tego zwierzęcia:

1.     Populacja miodożerów gwałtownie spada.

Biorąc pod uwagę szybki wzrost liczby ludności kontynentu afrykańskiego, przedstawiciele tego gatunku już całkowicie zniknęły z północno-zachodnich prowincji Gauteng, Mpumalanga, KwaZulu-Natal w Afryce Południowej. Chodzi o to, ze przez wzrost liczby ludności, ratlom prawie nie zostało miejsca.

Zarozumiałe zachowanie miodożerów doprowadziło do poważnego konfliktu z wrogiem, którego oni nie potrafią przechytrzyć: tym wrogiem jest człowiek. Żadne druty, płoty lub szopy nie mogą powstrzymać miodożera, dlatego zwykle oni są zabijani lub zatruwani przez pszczelarzy oraz rolników.

2.     Miodożery są prawdziwymi intelektualistami.

Biorąc pod uwagę wielkość miodożera, on ma naprawdę ogromny mózg. Ten zwierzak potrafi otwierać drzwi, rozwijać druty i wchodzić do szaf. Miodożery są jednym z niewielu gatunków na Ziemi, które  korzystają z różnorodnych narzędzi. Tak, na przykład, aby przejść przez płot, ten zwierzak potrafi przynieść kłodę.

Ponadto miodożery są wystarczająco mądre, aby śledzić miodowodów i znaleźć ule, w których oni chowają larwy i miód.

3.     Miodożery jedzą węże.

Dlaczego miodożer wybiera tak niebezpieczną zdobycz i nie unika jadowitych węży, jak inteligentne ssaki? Węże są doskonałym źródłem mięsa, i, oprócz tego, miodożery nie mają żadnej konkurencji. Ponadto węże są także stosunkowo powolną i niezbyt ostrożną ofiarą.

Oczywiście trucizna nadal jest potężną bronią wężów: istnieje ponad 100 białek, które wpływają na różne mechanizmy życiowe w organizmie ugryzionego zwierzęcia. Miodożery nie mają ochrony przed nimi wszystkimi, natomiast ich mechanizmy obronne koncentrują się głównie na neurotoksynach alfa, które paraliżują mięśnie używane do oddychania. Tak więc nawet jeśli miodożer zostanie ugryziony przez węża (co się często odbywa i zostało nawet zarejestrowane), on nie udusi się ani nie umrze po ugryzieniu.

4.     Miodożery są niezwyciężone, a natura jest pragmatyczna.

Ten zwierzak jest uważany za najbardziej nieustraszonego zwierzaka na świecie. Miodożery są bardzo wytrzymałe, imponujące i niezwyciężone. A natura jest pragmatyczna: większe drapieżniki po prostu unikają mniejszych drapieżników, chyba że są zdesperowanymi (lub młodymi i niedoświadczonymi) lwami lub lampartami. Śmierć zwierzaka z powodu infekcji lub głodu z powodu chwilowego urazu uniemożliwiającego złapanie ofiary przez kilka dni jest dość częstym zjawiskiem.

Ponadto miodożer wygląda wyjątkowo nieatrakcyjnie dla drapieżników: jest mały i chudy. Jest jednak zły i niebezpieczny, i potrafi wyrządzić wiele krzywd, nawet jeśli w końcu umrze. Dlatego złapanie miodożera niesie za sobą ogromne ryzyko i niewielką nagrodę dla dużych drapieżników, takiego jak lew czy lampart. Czy na pewno warto atakować małego drapieżnika, przez którego na pewno będziesz wyczerpany i zraniony? Nie, dziękuję.

5.     Gruba skóra jest jedna z głównych zalet miodożera.

Zwierzęta te mają bardzo grubą skórę – około 0,6 cm i mocną, gładką sierść ochronną. Skóra miodożera jest również dość elastyczna, co pozwala mu lekko wiercić się – ta umiejętność bardzo przydaje się, gdy miodożer trafia do łap drapieżnika. On może po prostu odwrócić ciało i mocno uderzyć wroga swoimi pazurami i ostrymi zębami – to jest dość wysoka cena za tak skromną zdobycz.

6.     Zęby, szczęki i pazury.

Te zwierzaki mają ostre zęby i niesamowicie potężne szczęki, za pomocą oni potrafią łamać kości. Co tu dużo gadać, ich szczęki są na tyle mocne, ze oni potrafią nawet rozerwać skorupę żółwia i zjeść ją. Oni także mają duże i mocne pazury, dzięki którym mogą szybko wbijać się w twardy grunt.

Wykopanie jamy na tyle głębokiej, aby ukryć się przed niechcianą uwagą, upałem lub aby wyciągać stad jedzenie, zajmuje im dosłownie kilka minut.