Moja teściowa przywitała mnie słowami niezadowolenia, mówiąc: "Dlaczego to tak długo trwa?

- "Jak to, twój mąż był głodny przez cały wieczór, a tobie to nie wystarcza? "Nie wiesz, że musisz dbać o męża?" Marta była zaskoczona.

Wiedziałam, że mamy co jeść, ale moja teściowa ma swój własny pomysł na kolację. Zastanawiam się, dlaczego go nie nakarmiła lub dlaczego sam nie ugotował, oboje mieli czas.

Kobieta nie spodziewała się takiej reakcji. Ze zdziwieniem wpatrywała się w synową, która jej zdaniem powinna być wdzięczna rodzinie za możliwość ucieczki z prowincji.

W końcu gdyby nie syn, zostałaby w swojej wiosce. Zamiast tego przeprowadziła się do dwupokojowego mieszkania, które chłopak odziedziczył po babci.

Popularne wiadomości teraz

„Życie nauczyło mnie, że czasami nieznajomi są drożsi niż rodzina: nawet wstyd im o tym mówić”

„Zostałam tylko po to, żeby spojrzeć w twoją kłamliwą twarz i powiedzieć, że nie masz już rodziny: pobiegłam się spakować”

„Mama prosi mnie, żebym dochowała tajemnicy i nie niszczyła szczęścia mojej siostry: „Wiesz, przez co przeszła. Zrobiłabym to samo dla mojego dziecka”

„Synowe się postarały. No cóż, postanowiłam odpłacić im tym samym. Na Dzień Matki podarowałam im obu użyteczny prezent – miskę”

Nie mogłam tego znieść i powiedziałam, że się pakuję. Mój mąż nie spodziewał się takiego obrotu sprawy, ale nie przejęłam się tym zbytnio i powiedziałam mu, że również złożę pozew o rozwód.

Teściowa była wściekła, nie spodziewała się, że stracę cierpliwość, zaczęła się uspokajać, ale było już za późno.

Wyszłam na zewnątrz z walizką w ręku i poszłam w kierunku przystanku autobusowego. Usiadłam na ławce i zasnęłam na ulicy. Ostatnią rzeczą, jaką pamiętałam, był dźwięk silnika i czyjeś wołanie.

- "Dziewczyno, potrzebujesz pomocy?" powiedział nieznany głos, ale Anna nie miała siły otworzyć oczu i odpowiedzieć.

Obudziła się w nieznanym sobie miejscu. Wokół niej znajdowały się schludnie ułożone meble, a z kuchni dochodził zapach świeżego pieczywa. Wstała i zaczęła kręcić głową, nie rozumiejąc, co się dzieje.

Gospodyni podeszła do mnie, a następnie zawołała Adama, imię nieznajomego, który mnie zabrał. W domu przyjemnie pachniało wypiekami, a on poprosił mnie, abym powiedziała mu, co się ze mną stało.

- Wracałem do domu i zobaczyłem cię na ławce. Wyglądało na to, że zemdlałaś. Postanowiłem ci pomóc i zabrałem cię do mojego domu. Kiedy byłeś nieprzytomny, przyszedł do ciebie lekarz. Powiedział, że to skutki przepracowania. Co robiłeś? Ale nie mówmy o tym. Nie możesz się jeszcze przemęczać. Możesz sam pójść do kuchni? Śniadanie już tam czeka.

Po pysznym posiłku opowiedziałam Adamowi moją historię, zabrakło mu słów. Zapytał mnie, co planuję zrobić i zaproponował, że zamieszka z nim, dopóki wszystko się nie wyjaśni.

Później zakochali się w sobie, Anna rozwiodła się z byłym mężem i ani przez moment nie żałowała tego wyboru.