![](https://kolezanka.net/crops/92436f/640x340/2/0/2024/03/18/17VMzpEy849EFeYOcptnmno9srKXqTvNrV98EqMa.jpeg)
Było wiele kłótni, ale matce w końcu udało się dostać córkę na uniwersytet medyczny. Minęło sześć miesięcy i Joanna ogłosiła, że nie będzie już tam studiować. Nie spodobało jej się to, więc wycofała swoje dokumenty.
W domu wybuchła kłótnia, matka zapłaciła dużo pieniędzy, aby dziewczyna mogła studiować na tym uniwersytecie, a jej córka wcale nie doceniła jej wysiłków. Po tym konflikcie Joanna spakowała swoje rzeczy i opuściła dom.
Przez pięć lat nie kontaktowała się z rodzicami. Wiedzieli tylko, że mieszka w innym mieście.
Pewnego dnia w mieszkaniu Marii zadzwonił telefon - po drugiej stronie była Joanna, jej córka dzwoniąca po raz pierwszy po tylu latach milczenia.
Od tamtej pory utrzymywały kontakt, ale dziewczyna nie odwiedziła rodziców. Nie powiedziała im też o swoim ślubie, a jedynie o tym, że ma męża i dwójkę dzieci.
„Życie nauczyło mnie, że czasami nieznajomi są drożsi niż rodzina: nawet wstyd im o tym mówić”
„Jak mógł zaproponować coś takiego swojej matce. To nie jest odbieranie kotka z ulicy. To jego matka – skomplikowana i skąpa kobieta”
„Mama prosi mnie, żebym dochowała tajemnicy i nie niszczyła szczęścia mojej siostry: „Wiesz, przez co przeszła. Zrobiłabym to samo dla mojego dziecka”
„Synowe się postarały. No cóż, postanowiłam odpłacić im tym samym. Na Dzień Matki podarowałam im obu użyteczny prezent – miskę”
Pięć lat później Joanna wróciła do rodzinnego miasta. Zapytała swoją matkę, czy mogłaby zostać z rodziną w domu jej rodziców przez jakiś czas, dopóki nie znajdą mieszkania.
Maria z radością na to przystała, bo w końcu mogła zobaczyć swoje wnuki. Jej córka, jej mąż i dzieci przyjechali i mieszkali razem przez prawie rok. W tym czasie kupili mieszkanie w pobliżu i zaczęli je remontować.
Pani Maria nie mogła nacieszyć się tym czasem, w domu ciągle słychać było śmiech dzieci, razem z córką gotowały obiad, mąż z zięciem coś naprawiali lub po prostu oglądali wiadomości.