"Mieszkam w mieście, a moja siostra i jej matka mieszkają na wsi. Zrzekłam się spadku na jej rzecz, a moja córka poczuła się urażona"

Dostała się na uniwersytet z budżetu państwa i mieszka w akademiku. Co tydzień wysyłamy jej jedzenie i trochę pieniędzy i pomagamy jej, jak tylko możemy.

Mam też siostrę, która została z matką. Ola jest starsza ode mnie, tylko nigdy nie wyszła za mąż, więc mieszka z rodzicami. Przez 5 lat opiekowała się moją mamą, która przez ostatni rok była przykuta do łóżka.

W tym okresie przyjeżdżałam z mężem w każdy weekend, gotowałam i sprzątałam, ponieważ było to bardzo trudne dla mojej siostry. Tomek też jest bardzo dobrym człowiekiem, zawsze był przy mnie i nigdy nie odmówił pomocy.

Niedawno zmarła nasza mama i oczywiście zrzekłam się swojej części domu i zostawiłam go siostrze. Uważam, że to słuszne posunięcie, ten, kto zostaje w domu rodziców, opiekuje się starszymi i powinien otrzymać spadek. Ola również schudła przez lata, postarzała się, a opieka nad przykutą do łóżka matką wymagała dużo energii.

W ten weekend przyjechała ze stolicy nasza córka Maria. Powiedzieliśmy jej, że Ola kończy formalności związane ze spadkiem. Córka była urażona i zastanawiała się, jak możemy oddać dom, skoro ona ma już plany na te metry kwadratowe.

Chciała, żeby ciotka wykupiła nasz udział, a my dołożymy więcej pieniędzy i kupimy jej mieszkanie na przedmieściach stolicy. Byłam zszokowana tym, co nam powiedziała.

Milczeliśmy z ojcem, nie mam pretensji do córki, bo jest jeszcze młoda i nie rozumie, co to znaczy opiekować się starszą osobą.

Nigdy nie widziałam Oli trzymającej matkę za plecami z mokrymi oczami, gdy jej pomagała. To dużo pracy, wymaga dużo siły i cierpliwości, a ja nie mogłam być z mamą przez całą dobę, więc wypełniałam swój siostrzany obowiązek najlepiej jak potrafiłam.