Kiedy wyjechała do obcego kraju, nie miała pojęcia, że zostanie tam tak długo. W tamtym czasie był to jedyny sposób, w jaki mogła zarobić pieniądze na ratowanie matki.
Była poważnie chora, a zabiegi były niezwykle kosztowne, więc musiała wyjechać do Włoch i sprzątać domy innych ludzi.
Anna załatwiła sąsiadkę, która zaopiekowała się jej matką i pomogła jej pojechać do szpitala. Co miesiąc wysyłała jej pieniądze na leki i prezenty. Nie powiedziała nikomu o swoim wyjeździe, ponieważ postanowili sprzedać swój dom na wsi i kupić małe mieszkanie w mieście, w pobliżu szpitala. Wszyscy jej przyjaciele i krewni pozostali tam, więc Anna postanowiła nikomu nie mówić.
Od tego czasu minęło prawie dziesięć lat. Anna przez długi czas pracowała jako pomoc domowa, a potem, kiedy dobrze nauczyła się języka, znalazła bardziej prestiżową pracę. Pamiętam, jak zadzwoniłam do mamy i radośnie świergotałam o jej wysokiej pensji i dobrej pracy. A mama odpowiadała słabym głosem, że dobrze sobie radzę.
Wtedy po raz ostatni usłyszała głos matki. Kilka dni później zadzwoniła do niej sąsiadka i powiedziała, że stan jej matki się pogorszył i została zabrana do szpitala.
Oczywiście Anna chciała się poddać, ale zdała sobie sprawę, że to nic nie da. Musiała czekać na dokumenty...
I ten dzień nadszedł! W końcu była w domu i za kilka minut miała zobaczyć się z matką. Taksówkarz przywiózł Annę do nieznanego domu. Dziewczyna spojrzała na niego i stwierdziła, że to zły adres. Ale taksówkarz powiedział, że był tu mały domek, który został zburzony.
Anna siedziała oniemiała i nie mogła powiedzieć ani słowa. Jeśli to nowy dom, to gdzie jest jej matka? Co się z nią stało? Wysiadła z taksówki i zaczęła dzwonić do sąsiadki. Najpierw nie odbierała, a potem wyłączyła telefon.
Anna dowiedziała się później, że jej matka zmarła dwa lata temu. Sąsiadka opiekowała się nią do końca, ale postanowiła nie informować jej o śmierci. Zarejestrowała mieszkanie na siebie, a później je sprzedała. I po cichu zabrała wszystkie pieniądze, które Anna jej wysłała.
Nie szukała jej, nie kłóciła się z nią, po prostu poszła na grób matki, rozpłakała się i wróciła do ojczyzny. Teraz Anna zrozumiała, że bez matki jej ojczysty kraj wcale nie wydawał się taki ojczysty.