"Moja córka zaproponowała mi, że sprzeda mój dom, aby spłacić ich kredyt mieszkaniowy. Obiecała zabrać mnie do siebie: teraz żałuję tego, co zrobiłam"

Było jej miło, że dzieci zebrały się w jej domu i że jej córka Maria przyprowadziła swojego syna.

Maria odpowiedziała, że jej mąż pracuje i dlatego nie może przyjść z nimi w odwiedziny, a następnie zawołała matkę do domu, ponieważ przyniosła dużo zakupów.

Kiedy starsza kobieta szła w kierunku kuchni, ostry ból przeszył jej plecy i natychmiast odbił się na jej twarzy, a jej córka zauważyła to i zaczęła pytać, co dzieje się z jej matką.

Mama nigdy nie narzekała, ale gdy jej córka dorastała, zaczęła z nią rozmawiać na różne tematy, w tym na temat zdrowia.

Zaczęła jej mówić, że gdy pracowała w ogrodzie warzywnym, przez długi czas nie mogła wyprostować pleców. Córka słuchała tego, co mówiła jej matka i zrozumiała, o co chodzi.

"Mamo, chcę ci coś powiedzieć...".

W miarę upływu czasu zjadły kolację, zaczęły kłaść wnuka do łóżka, a w tym czasie Maria powiedziała matce, że musi z nią porozmawiać. Starsza kobieta zdała sobie sprawę, że rozmowa może być bardzo trudna.

Matka zdała sobie sprawę, że jej córka od dawna czekała na odpowiedni moment i nie mogła się doczekać, aby usłyszeć, co się stało.

- Nie... w zasadzie wszystko jest w porządku... po prostu chcemy mieć drugie dziecko, a mój mąż chce większe mieszkanie, żeby dla wszystkich starczyło miejsca.

- Mamo, po prostu nie spłaciliśmy jeszcze kredytu za samochód... a branie kredytu hipotecznego jest w ogóle nieopłacalne... Mąż zaproponował, żebyśmy sprzedali dom, a ty wprowadzisz się do nas, będziesz miała własny pokój i wszystkie wygody.

- Córko... może masz rację, ale dlaczego mam ci przeszkadzać... ten dom jest mi drogi jak wspomnienie. Mieszkali tu moi rodzice, a ty prosisz mnie, żebym go sprzedała...

Staruszka rozejrzała się dookoła. Zrozumiała, do czego zmierza Maria.
- Och, córko. Boję się, nie chcę ci przeszkadzać.

Życie rodzinne nie układało się najlepiej. Wszyscy zaczęli narzekać na moją matkę, chrapała, mąż się nie wysypiał.

Wszystkim wchodziła w drogę. A na skraju życia nie było miejsca dla staruszki i po stokroć żałowała swojego dobrego uczynku, który zrobiła dla rodziny córki.

Ponieważ nikt jej nie doceniał, była jak służąca i dlatego nie wszędzie mogła znaleźć miejsce. Córka pomogła jej więc i namówiła do sprzedaży domu, w którym mieszkała staruszka.