Wychowywała mnie matka, ojciec wcześnie opuścił rodzinę. Matka pracowała na kilka etatów, by zapewnić mi beztroskie dzieciństwo.
Nigdy nie mogłam sobie wyobrazić, z czego musiałaby dla mnie zrezygnować.
Teraz jest na emeryturze, jest bardzo chora, a ja mam rodzinę: męża i dwójkę dzieci.
Oczywiście nie zapomniałam o niej, odwiedzamy się raz w tygodniu, sprzątam, przynoszę jedzenie i lekarstwa. Ale im dłużej to trwa, tym bardziej moja mama potrzebuje opieki.
Nie mogłam spać, bo czuję się odpowiedzialna za to, że jest teraz sama i bezradna, tak jak ja, gdy byłam dzieckiem.
Mój mąż natomiast uważa, że moja mama powinna zostać umieszczona w domu opieki, ponieważ potrzebuje codziennej opieki, a my musimy ułożyć sobie życie.
Popularne wiadomości teraz
Zupełnie się z nim nie zgadzam, on nie wie, jaką mam matkę, jakie miała życie. Proponuję wręcz przeciwnie, zabrać ją do nas, tam jest wystarczająco dużo miejsca, a ona będzie miała więcej zabawy z wnukami.
Andrzej, mój mąż, kiedy usłyszał tę propozycję, powiedział, że muszę wybierać między nim a moją matką. Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się tego po nim. On, ze wszystkich ludzi, powinien mnie wspierać i rozumieć, a nie rozdzierać na pół.
Ja też się nie ugięłam, mówiąc, że zabiorę mamę do siebie, a on może robić, co mu się podoba, w końcu nie jesteśmy coraz młodsi i zobaczymy, co nas jeszcze czeka na starość.
Pisaliśmy również o: Teściowa zdała sobie sprawę, że jej synowa poważnie myśli o odejściu od syna, więc wymyśliła sprytny plan: "Ona nie wie, z kim ma do czynienia"
